ندای شب های جمعه

    امام باقر علیه السلام : اِنَّ اللّه‏ تَعالى لَیُنادى کُلَّ لَیْلَةِ جُمُعَةٍ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مِنْ اَوَّلِ اللَّیلِ اِلى آخِرِهِ: اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ یَدْعونى لاِخِرَتِهِ وَ دُنْیاهُ قَبْلَ طُلوعِ الْفَجْرِ لاِجیبَهُ؟ اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ یَتوبُ اِلَىَّ مِنْ ذُنوبِهِ قَبْلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَتوبَ عَلَیْهِ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ قَد قَـتَّرتُ عَلَیهِ رِزقَهُ فَیَساَ لَنِى الزِّیادَةَ فى رِزقِهِ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَزیدَهُ وَ اُوَسِّعَ عَلَیهِ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ سَقیمٌ یَساَلُنى اَن اَشفیَهُ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فاُعافیَهُ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ مَحبوسٌ مَغمومٌ یَساَلُنى اَن اُطلِقَهُ مِن حَبسِهِ وَ اُخَلِّىَ سَربَهُ؟ اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ مَظلومٌ یَساَلُنى اَن آخُذَ لَهُ بِظُلامَتِهِ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَنْتَصِرَ لَهُ وَ آخُذَ لَهُ بِظُلامَتِهِ؟ قالَ علیه‏ السلام: فَلا یَزالُ یُنادى بِهذا حَتّى یَطلُعَ الفَجرُ؛

خداوند متعال، هر شبِ جمعه، از آغاز شب تا پایان آن، از فراز عرش خویش ندا مى‏ دهد:
• «آیا بنده مؤمنى نیست که تا پیش از سپیده‏‌دَم، مرا براى آخرت و دنیایش بخواند و من، پاسخش دهم؟
• آیا بنده مؤمنى نیست که تا پیش از سپیده‏‌دَم از گناهانش به درگاه من، توبه کند و من هم به سوى او بازگردم [و توبه‏ اش را بپذیرم] ؟
• آیا بنده مؤمنى نیست که من روزى‏‌اش را بر او تنگ کرده باشم و او تا پیش از سپیده‏‌دَم، افزایش در روزى‌‏اش را از من بخواهد و من بر روزى او بیفزایم و به آن گشایش دهم؟
• آیا بنده مؤمنِ زندانى و غم‏زده‏‌اى نیست که از من بخواهد از زندان آزاد و رهایش کنم؟
• آیا بنده مؤمنِ ستم‌دیده‏‌اى نیست که تا پیش از سپیده‏‌دَم از من بخواهد که دادش را بستانم و من انتقام او را بگیرم و داد وى بستانم؟»
و تا سپیده‏‌دَم ، به این ندا ادامه مى‏‌دهد.

                                                             تهذیب الأحکام: ج 3، ص 5، ح 11

استمداد انبیاء الهی از اهل بیت علیهم السلام

در ژوئیه سال 1951 میلادی گروهی از دانشمندان معدن شناس روسی برای معدن یابی ، مشغول زمین کاوی بودند که ناگهان به تخته چوبهایی پوسیده بر خوردند و پس از کاووش بیشتری معلوم شد که آنجا چوبهای بسیاری در زیر زمین ، وجود داشته که گذشت زمان ، آنها را کهنه و پوسیده ساخته است و از علائمی در یافتند که باید این چوبها غیر عادی و مشتمل بر راز نهفته ای باشد ، این بود که با دقت کامل زمین را شکافتند و در نتیجه چوبهای پوسیده و چیزهای دیگری از آنجا در آوردند و در آن میان ، تخته چوب مستطیلی یافتند که همه را به حیرت انداخت ، زیرا در اثر گذشت زمان کهنگی و پوسیدگی به تمام چوب ها راه یافته بود ، جز این تخته که چهارده اینچ طول و ده اینچ عرض داشت و حروفی چند برآن منقش بود . دولت روس برای تحقیق و بررسی در باره این تخته چوب در 27 فوریه سال 1953 میلادی کمیته ای تشکیل داد که اعضای ان باستان شناسان و استادان شناخت زبانهای عهد عتیق بودند و ما اکنون نام و عنوان آنان را در اینجا می آوریم بالاخره پس از هشت ماه تحقیق و کاووش ، اسرار آن تخته چوب ، برای کمیته تحقیق کشف گردید و معلوم شد که این تخته چوب ، از کشتی حضرت نوح علیه السلام است که برای تیمن و مدد خواهی چیزهائی بر آن نوشته و بر کشتی نصب کرده است . در وسط تخته یک تصویر پنجه نمائی وجود داشت که عبارتی چند به زبان سامانی بر ان نگاشته بود ...

کلیات اخلاق پیامبر(صلی‌ الله‌ علیه واله)

نوشتاری که پیش رو دارید خلاصه‌ی کتاب سنن‌النبی، تألیف علامه مرحوم طباطبایی است که توسط استاد ولی ترجمه شده‌است. قصد ما در اشاره به احادیثی از این کتاب ارزشمند بوده است که قابل اجرا باشد.
رسول خدا (ص) فرمود: جبرییل از سوی پروردگار جهانیان بر من نازل شد و گفت: ای محمد بر تو باد به اخلاق خوش، زیرا: بد اخلاقی خیر دنیا و آخرت را از بین می‌برد.
آگاه باشید که شبیه‌ترین شما به من کسی است که اخلاق آن‌ها از همه نیکوتر باشد.
رسول خدا(ص) فرمود از اخلاق‌های نیک آن است که:
آدمی گذشت کند از کسی که به او ستم کرده است، و بخشش کند به کسی که او را محروم ساخته و بپیوندد با کسی که از او بریده و عیادت کند از کسی که او را عیادت نمی‌کند.
رسول خدا (ص) فرمود: آیا به شما خبر ندهم که کدامتان بیشتر به من شباهت دارید؟ گفتند: چرا ای رسول خدا،
فرمود: کسی که خلقش نیکوتر، و بر خوردش با مردم ملایم‌‌تر و با خویشانش نیکوتر باشد، و برداران دینی‌اش را بیش همه دوست داشته‌، و بر حق صبورتر، و خشم خود را فرو خورنده‌تر و گذشتش از همه بهتر، و در حال خشنودی و خشم از همه با انصاف‌تر باشد.

رسول خدا (ص) در دعای خود می‌گفت: خدایا اخلاق مرا نیکو ساز.

حدیثی گهربار از امام محمد باقر (ع)

امام باقر علیه السلام :

اِنَّما شیعَةُ عَلِیٍّ ألحُلَماءُ وَ العُلَماءُ الذُّبْلُ الشِّفاهِ تُعْرَفُ الرُّهبانِیَّةُ عَلى وُجُوهِهِمْ؛

براستى شیعیان على علیه ‏السلام بردباران و دانشورانند که لب به یـاد خــدا تـر دارنـد و بر چهره‏هاشان رنگ عبادت و ساده‏ زیستى پیداست.

اصول کافى: ج 3، ص 332

کتاب قضاوت های علی (ع)

دانلود کتاب « قضاوت های علی (ع) »